" UŚMIECHNIJJ SIĘ DO SERA "- NAUKA I UTRWALENIE 1 ZWROTKI PIOSENKI ( SWOBODNE ZABAWY TANECZNE).

Temat dnia: Mieszkańcy łąki.

1. „Wiosenne kwiaty”- wykonanie kwiatów z papieru.

 Pomoce: kolorowe kartki z bloku technicznego, ołówek, nożyczki, szablon kwiatka.

https://www.dla-dzieci.com.pl/kolorowanki/kolorowanki_kwiaty-Kolorowanki_kwiaty.html

Dziecko odrysowuje na kolorowych kartkach szablon kwiatka i  wycina go. Zagina płatki do

środka.

 Kwiaty  będą wykorzystane w dniu następnym.

2.  Karta pracy cz. 5 str. 35.

Dziecko ogląda obrazki, odnajduje różnice między nimi i zaznacza je na dolnym obrazku. Nakleja

w pustych polach zdjęcia kwiatów ( odszukuje wśród naklejek) wg wzoru ( rytmu) z poprzedniej karty.

3. Zabawy i ćwiczenia poranne z poniedziałku 18 V.

4. „ Małe owady i duże owady „- słuchanie opowiadania M. Strękowskiej-Zaremby „Barwy ochronne”.

a) Zabawa na dobry początek.

Pomoce: koło w kolorze żółtym, paski białego papieru (długie i krótkie).

- Rodzic układa na środku pokoju żółte koło, a obok długie i krótkie paski białego papieru.

- Prosi, aby dziecko białymi paskami przedstawiło swój nastrój.

Jeśli  jest wesołe, wybiera długi pasek i dokłada do żółtego koła.

Jeśli jest smutne, dokłada krótki pasek.

Po zakończeniu dziecko wspólnie z rodzicem przygląda się temu, co powstało (może to być np.

stokrotka, rumianek).

b) Słuchanie opowiadania M. Strękowskiej-Zaremby „ Barwy ochronne”.

Pomoce: książka (s. 74–77).

- Dziecko przygląda się ilustracjom w książce i słucha opowiadania.

Mała, zielona żabka siedziała na skraju wiosennej łąki i z zachwytem przypatrywała się bajecznie koloro­wym motylkom, które z trudem można było odróżnić od kwiatów rosnących w zielonej trawie.

– Jakie one piękne, kolorowe, cudne! – wzdychała raz po raz.

Postanowiła podejść bliżej, żeby się nacieszyć widokiem motyli. Zanim weszła w trawę, rozejrzała się trwożnie. Jak wszystkie żaby bała się długonogiego bociana, który na pewno chciałby ją zjeść. Nigdzie nie zobaczyła ani czerwonych nóg, ani czerwonego dzioba, ani białych skrzydeł. Śmiało więc ruszyła przez łąkę, aż doszła między barwne kwiaty i równie barwne motyle. Zadarła zielony łepek, żeby się im przyj­rzeć. Iskierki słonecznego światła tańczyły na płatkach kwiatów i na skrzydełkach motyli. To był przepięk­ny widok. Wtem na łąkę padł cień. Jeden, drugi, dziesiąty. „Bociany!” – przestraszyła się żabka. Zadarła zieloną głowę jeszcze wyżej i odetchnęła z ulgą. Ptaki, które przyleciały nad łąkę, miały czarne pióra i były mniejsze od bocianów. Żabka mogła nadal podziwiać kolorowe motyle.

Ale gdzie się one podziały? Przed chwilą fruwały przed zielonym noskiem żabki, a teraz zniknęły. Jak to możliwe?

– Uważaj, nadepniesz na mnie. Co tu robisz? – spytał zielony pasikonik.

– Przepraszam. Szukam motyli – wyjaśniła żabka. – Dlaczego ukryłeś się pod liściem? Czy w pobliżu jest bocian? – zaniepokoiła się.

– Bociana na szczęście nie widziałem, za to widzę mnóstwo motyli. Udają kwiaty, żeby zmylić ptaki, które na nie polują.

– Naprawdę? – żabka nie mogła się nadziwić.

Rzeczywiście, pośród kwitnących kwiatów siedziały kolorowe motylki. Były tak barwne jak kwiaty, więc trudno je było zauważyć. Gdy tylko czarne ptaki odleciały, motyle poderwały się do lotu. Ich skrzydełka znów migotały w słońcu najpiękniejszymi barwami.

– Są kolorowe jak kwiaty, żeby oszukać tych, którzy na nie polują – zrozumiała żabka. – Też chciałabym być taka kolorowa – westchnęła z rozmarzeniem.

– Lepiej nie. Motyle mają swoje barwy ochronne, a ty i ja swoje. Chodźmy tam, gdzie jest bardziej zielono, tak będzie bezpieczniej.

– Naprawdę? – żabka nie mogła uwierzyć, że jest zielona nie bez powodu. Dopiero gdy zielony pasikonik usiadł między zielonymi źdźbłami trawy i całkiem przepadł żabce z oczu, uwierzyła, że sama też może się ukryć przed wzrokiem bociana.

– Teraz żaden bocian mnie nie zobaczy – szepnęła, wskakując w gęstą trawę.

– Nie zobaczy, chociaż na twoim miejscu nie bałbym się bociana aż tak bardzo. On woli myszy, dżdżow­nice, ryby i, niestety, pasikoniki. Żaby nie bardzo mu smakują.

– Naprawdę? – żabka aż otworzyła zielony pyszczek. Była malutka, więc to naturalne, że wciąż się dziwiła.

b) Rozmowa na temat opowiadania.

 Pomoce: Książka (s. 74–77).

- Dziecko przygląda się obrazkom w książce i opowiada o łące w maju.

- Wymienia nazwy kwiatów i zwierząt, które występują na łące.

- Odpowiada na pytanie:

 Dlaczego motyle są kolorowe, a żaby i pasikoniki zielone?

 Jakie znasz jeszcze inne zwierzęta, które mają swój wygląd zewnętrzny (barwy) do­stosowany (dostosowane) do środowiska, w którym żyją?

- Przy pomocy rodzica  czyta tekst umieszczony pod obrazkami.

c) Utrwalanie pojęcia owady.

Film o mieszkańcach łąki.

https://www.youtube.com/watch?v=eIe_iAcpQJg

Film o owadach .

https://www.youtube.com/watch?v=jFIm5X7xS-U

- Rodzic podaje dziecku informacje. Owady to najliczniejsza grupa zwierząt. Bardzo różnią się od siebie wyglądem i wielkością, ale mają także cechy wspólne. Prawie wszystkie posiadają dwie pary skrzydeł. Jedynym wyjątkiem jest mu­cha, która ma jedną parę skrzydeł. Owady odgrywają w przyrodzie istotną rolę. Zapylają rośliny, oczyszczają glebę z różnych martwych organizmów, produkują np. miód. Wśród owadów są także szkodniki, które niszczą lasy, uprawy, zapasy zgromadzone przez ludzi. Często są także nosicielami różnych chorób.

d) Zabawa ruchowa „Mieszkańcy łąki”.

Rodzic podaje nazwę owada- dziecko porusza się w różnych kierunkach w sposób charakterystyczny dla zwierzęcia.

e) Układanie zdań.

Pomoce: zdjęcia dowolnych owadów.

Rodzic  prosi, aby dziecko wybrało sobie zdjęcie jednego owada, który wydaje się mu najbardziej interesu­jący. Dziecko układa krótkie zdania z nazwą wybranego owada. Przelicza słowa w zdaniach

i poka­zują ich liczbę na palcach.

f) Rozpoznawanie mieszkańców łąki.

Pomoce: zdjęcia przedstawiające wybrane owady, np.: pszczołę, motyla, ważkę, biedronkę,

 mrówkę, konika polnego, białe kartki papieru do zasłonięcia jednej części zdjęć owadów,  cienkie

czarne paski krepiny.

- Rodzic  pokazuje kolejno zdjęcia owadów, np.: pszczoły, motyla, ważki, biedronki, mrówki, konika

  polnego. Jedna połowa zdjęcia jest zasłonięta.

- Dziecko od­gaduje nazwę owada.

- Rodzic. odkrywa raz jedną, raz drugą połowę owada.

- Dziecko dochodzi do wniosku, że są one takie same.

- Rodzic umieszcza po środku owada cienki czarny pasek symbolizujący oś symetrii. Wyjaśnia, że

   pasek ten dzieli owada na dwie takie same połowy.

g) Dostrzeganie symetrii.

Pomoce:  zdjęcia przedstawiające wybrane owady, lusterko, biała kartka.

- Dziecko wykorzystując lusterko, poszukuje symetrii (przykłada lusterko w takim miejscu, aby

  zobaczyć w nim drugą połowę owada).

 - Jeśli sprawia mu to trudność, zasłania drugą połowę owada białą kartką, przykłada lusterko i wtedy

   obserwuje odbicie.

4. „Karuzela na łące”- utrwalenie I zwrotki i refrenu piosenki, nauka pozostałej części piosenki.

5.  Ćwiczenie wyrabiające prawidłową dykcję-„Na łące”.

Dziecko rytmicznie powtarza trudne słowa i zdania proponowane przez rodzica. Zwraca uwagę na

dyk­cję oraz poprawne akcentowanie.

                        - Żaby, chrabąszcze mieszkają na łące.

                        - Mrówki i trzmiele mają na łące pracy bardzo wiele.

                        - Chrabąszcze fruwają i spacerują. Nisko, wysoko żaby podskakują.

                        - Żuki, żuczki spacerują, pożywienia poszukują.

                        - Szumi trawa na łące, szur, szur wieje wietrzyk i grzeje słońce.

6.  Zabawa w formie opowieści ruchowej przy muzyce „ Pszczoły”.

Dziecko jest pszczołą.

Rodzic  rozpoczyna opowieść, podczas któ­rej dziecko obrazuje treść ruchem.

- Nastał ranek. Zaświeciło słoneczko. Pszczoły jak zwykle opuszczają ul i fruną na łąkę, do sadu

   i   ogrodu (dziecko naśladuje lot pszczół).

- O! Ile kwiatów-mała pszczółka siada na pachnącym dzwoneczku i rozpoczyna zbieranie nektaru

  (dzie­cko powoli porusza rękami (skrzydłami), wykonuje kilka kroków w miejscu, przysiad, układa

  ręce w kształcie koszyczka, naśladuje zbieranie do niego nektaru, następnie ponownie naśladuje 

  lot).

- Nagle pojawia się niedźwiadek

   (naśladuje ruchy niedźwiadka, przenosząc ciężar z lewej nogi na prawą).

- Niechcący potrąca dzwoneczek. Przerażona pszczółka unosi się wysoko ponad łąkę. Strasznie się

  dener­wuje i woła głośno do niedźwiadka: – Przeszkadzasz mi w pracy. Uciekaj stąd, bo pożałujesz

   ( dziecko energicznie porusza zaciśniętymi pięściami, biegnąc w miejscu i powtarzając: bz, bz).

- Niedźwiadek odchodzi z opuszczoną głową. – Przepraszam

   (naśladuje ruchy niedźwiadka).

- Pszczoła wraca do ula i przez chwilę odpoczywa

   (biegnie drobnymi krokami, poruszając skrzydłami; na zakończenie przechodzi do leżenia na

   dywanie, pozostając przez chwilę w bezruchu).

7. Ćwiczenie oddechowe -„Kwiaty”.

Pomoce: mały kwiat z bibuły , może być sztuczny.

Dziecko  wącha kwiaty- pochyla się nad nimi, wciąga powietrze nosem, po czym naśladuje kichnięcie w otwarte dłonie.

8. „Malowanie muzyki”- rozwijanie umiejętności oddawania nastroju muzycznego w pracy malarskiej.

Pomoce: odtwarzacz CD, nagranie dowolnej muzyki klasycznej, duży arkusz szarego papieru,   farby

plakatowe lub pastele, pędzelek, kubeczek, fartuszek.

- Dziecko  słuchaj nagrania muzyki klasycznej o wyrazistym charakterze.

https://www.youtube.com/watch?v=txv4-Lp9kTw

- Rodzic zadaje pytania dotyczące nastroju, instrumentów, na których jest wykonywany utwór,

  skojarzeń związanych z muzyką.

- Dziecko malując farbami plakatowymi lub pastelami sta­ra się zobrazować muzykę na papierze.

9. Spacer na łąkę.

- Obserwowanie i liczenie owadów napotkanych podczas spaceru, zbieranie ziół do zielnika, który będzie wykonywany w piątek . Zioła należy wysuszyć.

10. „Ślimak, ślimak, pokaż rogi „-poznawanie wyglądu ślimaka i jego zwyczajów.

 Pomoce: zdjęcia ślimaków różnego gatunku, napis ślimak.

Można obejrzeć film edukacyjny dla dzieci o mrówkach i ślimaku.

https://www.youtube.com/watch?v=4giCKXHP660

- Rodzic pokazuje zdjęcie ślimaka i  napis ślimak.

- Odczytuje go wspólnie z dzieckiem, a następnie razem recytują popularną rymowankę o śli­maku:

      Ślimak, ślimak, pokaż rogi. Dam ci sera na pierogi.

- Pyta, czy ślimak ma rogi i czy lubi ser.

- Zapoznaje dziecko z ciekawostkami na temat ślimaka.

- Pokazuje zdjęcia przedstawiające różne rodzaje ślimaków.

https://www.google.com/search?sxsrf=ALeKk01ScFWp370bvDVqrIPHmDQtNkpgnA:1589369908766&source=univ&tbm=isch&q=r%C3%B3%C5%BCne+%C5%9Blimaki&sa=X&ved=2ahUKEwj-ldCm4LDpAhXDlosKHT44AsEQsAR6BAgJEAE&biw=1600&bih=708

- Zapoznaje dziecko z wiadomościami o ślimaku.

Ślimak nie ma rogów tylko czułki, na końcu których są umieszczone oczy (pokazuje, gdzie znajdują się czułki). Czułki pomagają ślimakom dobrze orientować się w otoczeniu. Ślimak najbardziej lubi świeże liście. Najczęściej wybiera sobie miejsca, gdzie jest dużo wilgoci- nie lubi suszy, czyli okresu bez deszczu. Zamyka się wtedy w skorupce i czeka na lepszą pogodę.

11. „Ślimaki”- lepienie z plasteliny.

Pomoce: plastelina, podkładka, muszelka, kolorowa kartka z bloku technicznego, no­życzki.

- Dziecko robi wałeczki z plasteliny w wybranym kolorze, a następnie zwija je, formując ślimaka.

- Na koniec umieszczają ślimakowi na wierzchu muszelkę.

-  Gotowe ślimaki kładą na liściach wyciętych z zielonego papieru.

12. Karty pracy cz. 5 str. 35-36.